زهرا باقري شاد از زندگي پرسيده بود:
زندگي يعني عشقزندگي يعني دردزندگي صحبت يک شبنم با برگ گل استزندگي گريه ابري است، با هق هق بسيار بلندزندگي يعني منزندگي يعني توزندگي خاطره ي گرم نگاه من و توستزندگي باغچه ي معرفت استزندگي بي سرو ساماني يك مورچه استزندگي سايه ي آرامش مردي است كه نيستزندگي سهم بزرگي است كه در خواب تو كوچك شده استزندگي ساخته ي ثانيه هاستزندگي سوختن ثانيه هاست
