در خرابات مغان نور خدا مي بينم
عجب اين نور چه كجا؛تا كجا مي بينم
واقعاً چنين وبلاگ زيبا و پر محتوا از شما بسيار مرا در تامل اين واداشت كه انسان هاي سخت رادر كوششهاي سخت نمايان مي شوند .
ميخواستم داخل پارانتز به شما براي اينكه در آن روز كه غذا در تربيت معلم به ما نرسيد و شما مثل يك مرد لحظات سخت همراه ما از حق خود دفاع كرديد در حالي كه خيلي از پسر ها اين كار را نكردند؛ احست و آفرين بگويم و آرزو دارم هميشه در راه خود و خدمت به جامعه ثابت قدم باشي.
با نهايت ارادت همكلاسي كارشناسي.
سلام وبتون خيلي خوبه
راستي چرا ديگه به ما سر نمي زنيد
سلام .
توي پست همه ي شنيه هاي من ؛ چهارشنبه ت خيلي بودار بود!!!!!!!!!خيلي جلوي خودمو گرفتم تا چيزي ننويسم......
سلام
به وبلاگ برقرار شده براي دکتر غلامرضا کافي سر بزنيد،با ترانک هاي جديد...حتما!http://tamat.blogsky.com
حيف كه مخاطبي ندارم كه بخوام اين دو جمله قشنگ رو به سرقت ادبي ببرم!..
خوب باشيد..
باز هم زيبايي
مي تونم ژرسم كه شما اشعاري به زبان عربي داريد يا نه؟
منتظر جوابم.
دوستي از عراق
اول قدم آن است كه او را يابي .
دوم قدم آنست كه با او باشي .
سلام!
********تا كه بوديم نبوديم كسي كشت ما را غم بي همنفسي
تا كه رفتيم همه يار شدن خفته ايم و همه بيدار شدند
قدر ايينه بدانيم چو هست نه در ان وقت كه اقبال شكستموفق باشي و مظفر.
به تو مي انديشم
اي سراپا خوبي!!
گفتمش آغاز درد عشق چيست گفت آغازش سراسر بندگيست گفتمش پايان آن را هم بگو گفت پايانش همه شرمندگيست گفتمش درمان دردم را بگو گفت درماني ندارد بي دواست گفتمش يک اندکي تسکين آن گفت تسکينش همه سوز و فنا ست
-------------------تولد و مرگ اجتناب ناپذيرند، فاصله اين دو را زندگي كنيم.(سانتابان)
خوبي هم حقيره
... در برابر تو!
