در خرابات مغان نور خدا مي بينم
عجب اين نور چه كجا؛تا كجا مي بينم
واقعاً چنين وبلاگ زيبا و پر محتوا از شما بسيار مرا در تامل اين واداشت كه انسان هاي سخت رادر كوششهاي سخت نمايان مي شوند .
ميخواستم داخل پارانتز به شما براي اينكه در آن روز كه غذا در تربيت معلم به ما نرسيد و شما مثل يك مرد لحظات سخت همراه ما از حق خود دفاع كرديد در حالي كه خيلي از پسر ها اين كار را نكردند؛ احست و آفرين بگويم و آرزو دارم هميشه در راه خود و خدمت به جامعه ثابت قدم باشي.
با نهايت ارادت همكلاسي كارشناسي.
