چقدر خوب بود..
ديدن خوبيها و شاديهاي دوستان، شادي و خوبي نداشته خود آدم رو جبران ميكنه. حتي شايد يه كم هم بيشتر..
بعدش هم كه، خب حتي بايد خيلي بيشتر از اينا هم براي آقا پسر آب ميخورد.. كجاي دنيا چنين رسمي سراغ دارين كه بشه به يه گوهر باارزش و عزيز، به راحتي و با مشكل كم رسيد؟.. همينه ديگه!
واقعا از ته دلم دعا ميكنم همه اين حسهاي قشنگ، هميشه براي صاحبانشون تازه و محكم و قوي و عزيز بمونند؛ كه ان شاالله هم ميمونند..
:)