سلام جناب پرسا به عنوان كسي كه مدتهاست وبلاگ شما را مي خونم كمي براي خودم متاسف شدم. مطمئنم باز هم وبلاگتون رو مي خونم ولي قطعا نظر نمي دهم چراكه شما آدم پشت شعرهاتون نيستيد.

من از اونجا كه از كسي ترسي ندارم هم اسمم رو كامل نوشتم و هم آدرس وبلاگم رو. از هيچ كس هم جز خدا و نگاه همراه با توبيخ امام زمان نمي ترسم. من هم با شما در اين زمينه موافقم.

يك سوال دارم؟ آيا تا به حال آيه ي هل يستوي الذين يعلمون والذين لا يعلمون را شنيديد؟؟شما چرا اصرار داريد در دسته كساني باشيد که نميدانند؟

گفتيد چه تعداد دسته ي کمي که به اذن خدا به گروه کثيري غلبه کردند؟ بله من هم قبول دارم ولي اين درباره گروهي است که به حق اند. قصد ندارم نام ببرم ولي کساني که طالب حق خودشان هستند به حقند؟ برادر!من يکي از ناظران شوراي نگهبان بودم که در انتخابات حضور داشتم آدمهاي زيادي بودند که بار اولشان بود که راي مي دادند ولي با اين گروهي که الان دنبال حق گم شده شان مي گردند نبودند. من از کسي که راي آورده دفاع نمي کنم ولي ميخواهم از شعور خودم دفاع کنم بنا به گفته ي شما من يک دهاتي نيستم من يک تهراني ام که 23 سال است کوچيک و بزرگ اين ملت را ديده ام شايد مثل خيلي ها خيلي چيزها يادم نباشد ولي من هم در انقلاب بزرگ شدم در اين انقلاب درس خواندم و دانشگاه رفتم بله من هم يک دانشجو هستم باز هم نه در يکي از اين دانشگاها که به نظر شما دهاتي ها مي روند آن هم بدون کنکور من دانشجوي دانشگاه تهران هستم اگر کودن هم باشم باز براي رسيدن به اين دانشگاه تلاش کردم. اين حرفها براي اين نبود که خودم رو معرفي کنم ولي حقيقتا از چيزي که درباره ي راي دهندگان به اين آدم عجيب و غريب گفتيد ناراحت شدم. از شما مي پرسم اين نخبگان و دلسوزان اين بيست سال کجا بودند؟ چرا در اين بيست سال که ملت من با فراز و نشيب بسيار همراه بود نبودند؟ چرا در 18 تيرها اثري از آثارشان نبود؟ گفتيد همراه امام و رهبري؟ من از شما مي پرسم حاميان چه كسي بودند كه عمود تعارف جام زهر به رهبري بودند؟ در كنفرانس برلين هيچ كدام از اين نخبگان احساس خطر نكردند؟ وقتي نامه ي محرمانه اي به بوش نوشته شد كه ما دست از حمايت از فلسطين و لبنان برميداريم و نيروگاههاي هسته اي را هم مي بنديم فقط شما با ما كاري نداشته باشيد اين نخبگان سرگرم فعاليتهاي هنريشان بودند؟ وقتي كنار قبور شهدا جشنواره ي ايران زمين برگزار كردند و زنان نيمه برهنه در آن رقصيدند اين دلسوزان راه امام كجا بودند؟ وقتي بسياري از دوستان من بماثبه ي همين عزيزاني كه به عقيده ي من آنها هم شهيد هستند آن هم به خاطر قدرت طلبي و لجبازي يك آدم، در حادثه 18 تيركشته و زخمي شدند آدم نبودند و امروزه فقط ندا آقا سلطان ها آدمند(البته با حفظ احترام)؟ چرا حالا ارثشان را از مردم طلب ميكنند كساني كه فقط به دوره اي اندك از بودنشان در انقلاب مي نازند؟در حالي كه بسياري از سردمداران انقلاب ما در زندانها به فجيع ترين شكل ممكن شكنجه مي شدند ،اين آقايون كجا بودند؟ وقتي كه دكتر شريعتي با داشتن مدرك دكترا در يكي از روستاهاي دور افتاده معلمي ميكرد چرا اين همراهان امام و رهبري براي عضو شدن در هيات علمي دانشگاه از ساواك تاييديه ميگيرند؟ حالا به نظر شما كه دنبال پس گرفتن رايتان هستيد و ما هم يك دهاتي كه فقط به خاطر سيب زميني و سهام عدالت و مسكن مهر راي داده ايم به من بگوييد كدام آدم عجيب و غريب تر است؟

آقاي پرسا شعري را كه درباره ي امام زمان گفته بوديد نقل مجلس من و دوستانم بوده و هست و همين حالا دفتر چه اي كه تمام دو بيتي ها و رباعي يتان را در آن نوشته ام جلوي رويم دارم ولي فكر نكنم با اين تفكري كه از شما شناختم ديگر نام تان را بعد از خواندن شعرهاتان ببرم. از بابت مزاحمت من را ببخشيد.