هر چند در مقام يه خواننده ممکنه با شما موافق باشم اما به چند دليل نمي پذيرم: 1. به تاييد کلام خودتون " دوبيتي سنگين تر و قوي تر از اوني بود که برسه به مقنعه‌ي توسي... " شايد شما نمي دونين که براي من اين مقنعه توسي چقدر سنگين و قويه .. وگرنه که من قالب رباعي رو خوب مي شناسم. 2. در رباعي مصرع آخر از اهميت ويژه اي برخورداره و معمولا ضربه شعر رو در اون مي آرن. خوب اگر به مصرع هاي ديگر اين رباعي توجه کنيد يه کم فخامت و سنگيني کلام آدمو به ياد نظم هاي سنگين قدما مي اندازه اينجاست که بهترين وسيله براي ضربه زدن خروج از اين زبانه .. هر چند دو زبانه شدن کار به اون ضربه مي زنه اما خوب وقتي هدف کل شعر همين ضربه باشه فکر مي کنم قابل توجيهه . 3. نظر شما برام محترمه و سعي مي کنم در شعرهاي ديگرم قابل توجيه تر بسرايم بازهم ممنون