تو را براي سرودن..

تو را براي نوشتن..

تو را براي خطوط زلال عشق..

نه حتي

براي ثانيه هاي محال عشق..

نه حتي

براي گم شدن درد و بغض و آه

براي

مجاب (شکست) فاصله هاي بلند يا کوتاه..

که روزگار ندارد مجال عشق..

ندارد!!