به بهانه اي بروزم مقدمت مبارک است

که برد به نزد شاهان زمن گدا پيامي

که به کوي مي فروشان دوهزار جم به جامي

شده ام خراب و بدنام و هنوز اميدوارم

که به همت عزيزان برسم به نيک نامي

تو که کيميافروشي نظر به قلب ما کن

که بضاعتي نداريم و فکنده ايم دامي

عجب از وفاي جانان که عنايتي نفرمود

نه به نامه پيامي ، نه به خامه سلامي!

اگر اين شراب خام است اگر آن حريف پخته

به هزار بار بهتـــر ز هـــزار پختــه خــامي

ز رهم ميفکن اي شيخ ! به دانه هاي تسبيح

که چو مرغ ، زيرک افتد ، نفتد به هيچ دامي

سر خدمت تو دارم ، بخرم به لطف و مفروش

که چو بنده کمتر افتد به مبارکي غلامي

به کجا برم شکايت به که گويم اين حکايت

که لبت حيات ما بود و نداشتي دوامي

بگشاي تير مژگان و بريز خون حافظ

که چنان کشنده اي را نکند کس انتقامي