به بهانه اي بروزم مقدمت مبارک است
که برد به نزد شاهان زمن گدا پيامي
که به کوي مي فروشان دوهزار جم به جامي
شده ام خراب و بدنام و هنوز اميدوارم
که به همت عزيزان برسم به نيک نامي
تو که کيميافروشي نظر به قلب ما کن
که بضاعتي نداريم و فکنده ايم دامي
عجب از وفاي جانان که عنايتي نفرمود
نه به نامه پيامي ، نه به خامه سلامي!
اگر اين شراب خام است اگر آن حريف پخته
به هزار بار بهتـــر ز هـــزار پختــه خــامي
ز رهم ميفکن اي شيخ ! به دانه هاي تسبيح
که چو مرغ ، زيرک افتد ، نفتد به هيچ دامي
سر خدمت تو دارم ، بخرم به لطف و مفروش
که چو بنده کمتر افتد به مبارکي غلامي
به کجا برم شکايت به که گويم اين حکايت
که لبت حيات ما بود و نداشتي دوامي
بگشاي تير مژگان و بريز خون حافظ
که چنان کشنده اي را نکند کس انتقامي