ديد مجنون را يکي صحرا نورد
در کنار باديه بنشسته فرد

صفحه اي از ريگ و انگشتان قلم
مينويسد نام ليلي دم به دم

گفت: کي مجنون شيدا کيستي ؟
گو که سرگرم هواي چيستي؟

گفت : مشق نام ليلي ميکنم
خاطر دل را تسلي ميکنم

چون ميسر نيست ما را کام او
عشق بازي ميکنم با نام او ....

..

دلم تنگه چشماته!