چهرَمو هی خط می کشم تا بشه شکل اون زنه
اشکامو قایم می کنم تا تو ندونی که چمه
می خندم و می رقصم و حرفای خوشکل می زنم؛
فکر تو به حرفی واسه پایان این مراسمه

 پسرم قانون فقط واسّه کتابه پسرم
کتابَم هیزم آتیش کبابه پسرم

تُو کتاب نوشته که قانون مقدّسه ولی
بعضی از نوشته ها نقش ِ رو آبه پسرم

تُو کتاب نوشته که دروغگو دشمن خداس
در عمل دروغگوه عالیجنابه پسرم

تُو کتاب نوشته قابیل بده اما تُو عمل
می بینی کشتن آدما ثوابه پسرم

تُو کتاب مهم اینه که روسری خونی نشه
ولی گاه مرگ ناشی از نوع ِ حجابه پسرم

گول لبخند رئیسا رو نخور، این اداها
واسه ما نیست؛ واسه خوش تیپی قابه پسرم

می دونی خنده چرا از لبشون پاک نمی شه
واسه اینکه ثابته ؛ مال نقابه پسرم

بد زمونه ای به دنیا اومدی جان پدر
خس و خاشاک باشی زندگیت عذابه پسرم

اگه سبز تو سیا شد، پسرم غصه نخور
اینجا صندوقا – چه می شه کرد – خرابه پسرم

اَلَکی شناسنامه سیا نکن اونجایی که
انتخابات واسه یک جور انتصابه پسرم

دین شده بازی دست ظالما ؛ شک ندارم
حضرت مهدی الان پا به رکابه پسرم

شبا منتظر نمون ؛ این ترانه تموم بشه
بابا چند شبی باید اوین بخوابه پسرم

بعد التحریر:
* دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم .. " سعدی شیرازی"
کامنت های بعضی از دوستان طوری ست که انگار به خاطر دوست داشتن و هواداری از نامزدی خاص مرا گناهکار، مجرم و حتی ضد انقلاب می دانند. سووال من این است که اگر موسوی، کروبی و رضایی آدم های نادرستی هستند که هواداری از آنها جرم است ؛ بنابراین شورای نگهبان بزرگترین خائن به جمهوری اسلامی است که این صلاحیت این سه جنایتکار را تایید کرده و اجازه داد که مردم آنها را دوست داشته باشند. از همان اول اینها را رد صلاحیت می کرد تا ما هم مثل رژیم سابق عراق و رژیم کنونی مصر انتخابات تک نامزدی داشته باشیم و فقط هر چهار سال یک بار برای تاکید بر ریاست جمهوری شخص مدنظر شورای نگهبان به او رای آری می دادیم.

* در میخانه گشایید به رویم شب و روز ... که من از مسجد و از میکده بیزار شدم " امام خمینی "
بعضی از دوستان که سابقا شعرهای مذهبی زیادی از من خوانده اند در کمال تعجب برای من کامنت گذاشته اند که آقای پرسا شما دیگه چرا؟‏ سووال من این است کی می خواهیم باور کنیم طرفداران موسوی فقط جوانان آزادی طلب یا هواداران فضای باز اجتماعی نیستند بلکه بسیاری از مومنان،‏ رزمندگان،‏ جانبازان و پیروان راه امام و شهدا نیز هواخواه یار امام هستند.

* خیلی از حرف و حدیث ها هست که متاسفانه نمی توانم به قلم بیاورم اما از دوستان طرفدار آقای احمدی نژاد خواهش می کنم از چند خط نوشته هواداران سرخورده ی سایر نامزدها اینقدر به خشم نیایند و از جنگ سایبری و مجازات جرایم اینترنتی و تعطیلی مطبوعات و بازداشت روزنامه نگاران دست بکشند. اگر فکر آبروی ریخته ی نظام نیستند، فکر دین خدا باشند که این روزها خیلی ها از آن دست کشیده یا دلسرد شده اند.
..
این روزها من هم مثل خیلی سرخورده های دیگر این بیت صائب تبریزی را زیرلب زمزمه می کنم:

ما از این هستی ده روزه به جان آمده ایم
وای بر خضر که زندانی عمر ابد است ..

.. جاء نصر الله و الفتح

                                                             سوره نصر آیه 1

تو تمام این مدت نتونستم دست به قلم ببرم.

امروز خدا می دونه چقدر از این پیروزی خوشحال بودم.

.. 

بگذریم

با یه ترانه در خدمتم:

مهدی شادکام بیتی داره به این صورت:

"

تویی که حتی نخواستی بشینی تو سرنوشتم"

هنوز از تو می نوشتم هنوز از تو می نوشتم

شبا خوابتو می دیدم و روز از تو می نوشتم

هنوز از تو می نوشتم تو و خاطرات نابت

همه چی عوض می شه خاطره ها می مونه ثابت

کاغذام که خیس خیسن دیگه رو چی بنویسم

دیگه چیزی خشک نمونده زیر این چشمهای خیسم

یه دل جدید بیارین می خوام از نو بنویسم

می خوام این دفعه عاشق شم " شما " رو " تو" بنویسم

وا کنین پنجره ها رو می خوام عطرو بنویسم

بارون و زمزمه های زیر چترو بنویسم

ببارین ابرا که می خوام زیر بارون بنویسم

بغضمو این دفه با لهجه ی ناودون بنویسم

ببارین تا پاک شه نامه ش که به خاطر نسپارم

تو دو خط برام نوشته " عاشقی ؟ نه وقت ندارم! "

" منو باش مثل یه احمق هنوز از تو می نوشتم

تویی که حتی نخواستی بشینی تو سرنوشتم "