به: پدرم علی پرسا

که کتیبه ی زنده ی زندان های صدام است..

- کمی سوپ و پس از آن کابل مفتول زندان را

بخور عجمی* بخور سهمیه ی معمول زندان را

تنم یک در میان تیره ست ،‏ مثل درب سلولم

کسی با کابل پیش از من زده سلول زندان را

تعارف کرد هم بندم به من سیگار و رد کردم

که فهمد حال جاسیگاری مسئول زندان را ؟‏

مکان: زندان ، ولی نه فعل معلوم است نه فاعل

صلیب سرخ تنها می برد مفعول زندان را

شکنجه قطع شد آن روز که آمد صلیب سرخ

پس از آن ما کتک خوردیم و آنها گول زندان را !

چنان در انفرادی سخت مشتاق ملاقاتم

که حتی حاضرم دیدار با مسئول زندان را

دو سه هم بند من مردند ؛ مردن نه رسیدند ، آی

شکنجه گر ! درو کن باز هم محصول زندان را

پس از پایان حبس اعدام، آری حکم من این است

کسی جز من ندارد آرزوی طول زندان را ..

_____________________________________________________

* عجمی: غیرعرب، بعثی ها زندانیان ایرانی را به این نام می خواندند.