برای لیلا ..

مرشد به طعنه گفت که ای ناقص الکمال

هنگام عشق سر بده حی علی الوصال

بیچاره مرشد از غم عشاق فارغ است

چون ذکر گوید آنکه شود وقت عشق لال؟

من توی قهوه حل شده ام آی فال بین

بی خود نگرد در پی من توی آن تفال

از خستگی نه شانه که قلبم گرفته است

جز من که می دهد به دل خسته مشت و مال؟

توی قفس که قبر قناری زنده است

جز شانه درد هیچ برایم نداشت بال

احساس می کنم به زمستان رسیده ام

یاران مسیر کوچ جنوب است یا شمال؟

لیلای قصه سهم کسی نیست قصه گو

بی خود نباش در پی یک قیس ایده آل

لیلا فقط تجلی یک عشق واقعی ست

عشقی نجات یافته از منتِ وصال

لیلا فقط .. چقدر سرم درد می کند

لیلا فقط .. چه سرد شده پس کجاست شال؟

لیلا فقط .. تو خسته شدی قصه گو بخواب

مثل کلاغ قصه که خوابیده بی خیال

***

.. مرشد چه گفت؟ حی علی العشق یا وصال؟