سلام دوستان.
بیست و پنجم بهمن ماه ترافیک شادی های منه: تولد احسان کوچولو، تولد ساحل نشین اشک، شایدم ولنتاین..
امروز بیست و پنجم بهمن..
لحظه ای پیش
یک " الانِ " دیگرم
به گذشته ها پیوست
چقدر " بعداً " هایم
کم شده اند.
آبشار موهایت را
از کوه شانه هایم سرازیر می کنی
منظره طبیعی
عاشقانه می شود
گل ِ سر
تنها گل بی بوی موهای توست
می چینمش
انگشتان حسودم
مدت هاست شانه را بازنشست کرده اند
نوازشت می کنم
با هر طره
شیشه ی عطری باز می شود
لوس می شوی:
« بابایی! خوابم می کنی؟ »
سینه ام را بالش می کنی
چشمانت قانون عروسک ها را می شکنند
باز مانده اند
و جز با لالایی بسته نمی شوند
« بابایی » می شوم
و گل ها را برایت ترانه می کنم:
« لالا لالا گل لاله
بابا واسه تو بی حاله
لالا لالا گل پونه
بابا بی تو نمی مونه
لالا لالا گل زیره
بابا دور از تو می میره
لالا لالا گل اطلس
تو قلب من تویی و بس
لالا لالا گل نازم
بخند واسه بابا بازم
لالا لالا گل یاسم
دلیل داغ احساسم
لالا لالا گل کوکب
بابا عاشق شده امشب.. »
بسته که نشدند
خیس هم شده اند
چشمانت
پدرها هیچ وقت
لالاگوی خوبی نبوده اند
اشتباه اما
از تو بود که
سینه ای عاشق را
بالش کردی
با این دلی که در بالِشَت می تپد
خواب نخواهیم داشت..
.: Weblog Themes By Pichak :.