تقدیم به دختران صبور سرزمین ام
در عشق ِکسی برشته ماندن سخت است
پابند به یک نوشته ماندن سخت است
تو خوب بمان ، اگر چه بانو ، بالت
قیچی شده و فرشته ماندن سخت است
احسان پرسا
می آیی
و پرانتزهایمان را
از ( عج )
به ( ع ) خلاصه می کنی
و ( ع ) مخفف عزیز خواهد بود ..
موهایت را
کوتاه می کنی
شعرهایم
خلاصه می شوند
پی نوشت: محسن باقرلوی عزیز بزرگواری کرد و 65 بیت شعر که پای پست های صوتی شب یلدا نوشته بودم را در وبلاگ خود قرار داد. شب خاطره انگیزی شد. شعرها ر اینججججججا ببینید.
حالم خوب نیست
حالتم
خوب است
هر چند که در راه خدا می میرد
هر یار به علتی جدا می میرد
یک عده برای دین و یک عده حسین
عباس برای بچه ها می میرد
" احسان پرسا "
بنویس لب پُر تَرَک و دیده ی خیس
بنویس: فرات ِ لعنتی ؛ رودِ خسیس
بنویس که این قبر حسین بن علی ست
بنویس ، ولی به " خط کوفی " ننویس ..
" احسان پرسا "
حالا تو برای خودت مردی یک ساله شده ای ..
چند رباعی پیوسته تقدیم می کنم که شرحی است بر زندگینامه علی پرسا یک ساله از تهران !!
تو آمدی و امید را آوردی
با خود صبحی سپید را آوردی
لب ها همه قفل بود و لبخند ، محال
تو آمدی و کلید را آوردی
لبخند زدی خانه ی ما روشن شد
نه خانه ی ما که همه جا روشن شد
دنیا بی تو صحنه ی تاریکی بود
لبخند زدی ؛ نور و صدا روشن شد
کوچک بودی و زود سرما خوردی
آن شب چه بلایی سرمان آوردی
سی سال کسی ندید در چشمم اشک
آن شب تو پسر آبرویم را بردی
یک روز به جای گریه گفتی " ماما "
یک روز به جای خنده گفتی " بابا "
حالا همه صف کشیده و منتظرند
کی می گویی فاطمه ، نادر ، لیلا
اول به تو از سر محبت جان داد
دوم به تو نعمت لب خندان داد
قربان خدا شوم که نان تو هنوز
در نانوایی بود به تو دندان داد
یک روز قدم قدم به راه افتادی
تا عکس گرفتم از تو .. آه ! افتادی
این عکس برای من و تو تاریخی ست
من هیچ ولیکن تو چه ماه افتادی
یک سال گذشت و من چنان سرمستم
که هر واژه شعر شود در دستم
من سال گذشته فقط " احسان " بودم
امسال " ابوعلیّ پرسا " هستم
تولدت مبارک پسرم
دارم فدایت می شوم
دکترها
نمی گذارند ..
نمی دانم کجا .. در بدر و خیبر
و یا جای پیمبر ؛ توی بستر
نمی دانم که دست کیست اما
همان دست است در دست پیمبر
عید سعید غدیر را تبریک عرض می کنم
به دنبال ردی از بوسه اش
تمام مُهرهای مسجد را
بوسیدم
.: Weblog Themes By Pichak :.